Καιρός να ασχοληθούμε με κάτι σοβαρό. Ακολουθεί αναδημοσίευση του τελευταίου άρθρου του Γιώργου Δελαστίκ όπου όχι μόνο δίνεται μια απάντηση στην ανθελληνική προπαγάνδα ορισμένων γερμανικών μέσων, αλλά επίσης φωτίζονται οι συνθήκες δημιουργίας της Ευρωζώνης από χώρες πάνω κάτω το ίδιο προβληματικές με την «απαράδεκτη» Ελλάδα. Η προσέγγιση του άρθρου αν μη τι άλλο επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις στην Ισπανία.
Ολόκληρο το κείμενο:
Έχει υπερβεί κάθε όριο ανοχής η ανθελληνική προπαγάνδα των γερμανικών μέσων ενημέρωσης. Με έναν καταιγισμό ψεμάτων έχουν πείσει τον γερμανικό λαό ότι δήθεν η Ελλάδα εξαπάτησε τους εταίρους της στην ΕΕ και έτσι μπήκε δολίως στην Ευρωζώνη, στην οποία δεν θα έπρεπε να είχε ενταχθεί ποτέ. Στη βάση αυτή, μας σερβίρουν κάθε τόσο δημοσκοπήσεις του τύπου το 49% των Γερμανών επιθυμεί την αποβολή της Ελλάδας από το ευρώ, το 62% των Γερμανών συμφωνεί με την πολιτική επιβολής εξοντωτικής λιτότητας στους Ελληνες, το 59% δεν κατανοούν γιατί οι Ελληνες ψηφίζουν κόμματα που αντιτίθενται στο μνημόνιο που ρημάζει τη ζωή τους και άλλα παρόμοια.
Αποφεύγουμε συνήθως να ασχολούμαστε με θέματα του παρελθόντος, αλλά αυτή τη φορά είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε μια εξαίρεση για να αποδείξουμε ότι στην Ελλάδα δεν κατοικούν... Λωτοφάγοι. Οι νέοι λογικό είναι να μη γνωρίζουν τι έγινε πριν από 12 χρόνια, όταν αποφασιζόταν ποιες χώρες θα μπουν στην Ευρωζώνη και αρκετοί μεγαλύτεροι να έχουν ξεχάσει τα γεγονότα, τα οποία άλλωστε δεν είχαν καμιά δραματικότητα και έτσι πιθανόν να μην τα είχαν καν προσέξει τότε, αφού είχαν διαδικαστικό, διεκπεραιωτικό χαρακτήρα.
Σε καμιά απολύτως περίπτωση η Ελλάδα δεν γέλασε τις υπόλοιπες κυβερνήσεις της ΕΕ για να μπει στην Ευρωζώνη. Ηταν καθαρά γερμανική απόφαση να μπουν στο ευρώ όλες ανεξαιρέτως οι χώρες - μέλη της ΕΕ των «15» (τόσα κράτη - μέλη είχε τότε η ΕΕ) που το επιθυμούσαν! Γι' αυτό και μπήκαν στην Ευρωζώνη και οι 12 χώρες που το ήθελαν και έμειναν εκτός ευρώ μόνο οι 3 χώρες που αρνήθηκαν να μπουν (Βρετανία, Σουηδία, Δανία). Ολα τα υπόλοιπα είναι παραμύθια.
Υπήρχαν δε απολύτως συγκεκριμένοι λόγοι που ώθησαν τους Γερμανούς σε αυτή την απόφαση. Λόγοι τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας για το Βερολίνο.
Επί σχεδόν δέκα χρόνια μετά την ενοποίηση της Γερμανίας μαίνονταν στη χώρα αυτή οι συζητήσεις γύρω από τη νομισματική ενοποίηση. Αν δηλαδή θα φτιαχνόταν ένα «σκληρό» ευρώ Γερμανίας - Γαλλίας (στο οποίο θα συμμετείχαν κυρίως για λόγους «καμουφλάζ» η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Αυστρία) ή αν θα φτιαχνόταν ένα «μαλακό» ευρώ με όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ που επιθυμούσαν να συμμετάσχουν σε αυτό.
Οι Γερμανοί ταλαντεύονταν ακόμη ανάμεσα στις δύο εκδοχές, όταν έλαβε χώρα ένα καταλυτικό γεγονός: οι ΗΠΑ αποφάσισαν να εντάξουν στο ΝΑΤΟ όλες τις πρώην «σοσιαλιστικές» χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας - Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία κ.λπ. Με τον τρόπο αυτόν οι Αμερικανοί αποκτούσαν τον στρατιωτικό και πολιτικό έλεγχο των χωρών αυτών.
Τον Μάρτιο του 1999 έλαβε χώρα αυτή η διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Η αντίδραση των Γερμανών ήταν άμεση και δόθηκε σε δύο επίπεδα.
Το Βερολίνο αποφάσισε πρώτον, να εντάξει στο ευρώ όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της ΕΕ που συμφωνούσαν να μπουν στην Ευρωζώνη και δεύτερον, να εντάξουν στην ΕΕ όλες τις χώρες του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού», παρόλο που λόγω της κατάρρευσης της οικονομίας τους ήταν εντελώς ανέτοιμες για ένταξη στην ΕΕ. Η απόφαση αυτή υλοποιήθηκε με το πρώτο μεγάλο κύμα ένταξης οκτώ χωρών της Κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ το 2004, μαζί με την Κύπρο και τη Μάλτα. Στη συνέχεια εντάχθηκαν και η Ρουμανία και Βουλγαρία.
Στην πραγματικότητα δηλαδή ο ανταγωνισμός της Γερμανίας με τις ΗΠΑ για την ηγεμονία στην Ευρώπη ήταν ο λόγος που το Βερολίνο αποφάσισε και να βάλει όλες τις χώρες της ΕΕ στο ευρώ, αλλά και να εντάξει στην ΕΕ όλες τις χώρες - ερείπια του πρώην «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Οι αποφάσεις αυτές υπηρετούσαν κορυφαία στρατηγικά συμφέροντα της Γερμανίας, η οποία επέλεγε τον αργό αλλά πολύ πιο σταθερό δρόμο της οικονομικής κυριαρχίας επί των χωρών της Ευρώπης για να αντισταθμίσει έτσι τη στρατιωτικοπολιτική ηγεμονία των ΗΠΑ πάνω στα ίδια κράτη και τελικά να τα αποσπάσει από την επιρροή της Ουάσιγκτον. Αυτή είναι η αλήθεια και όχι οι ανοησίες που λένε σήμερα.
ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ
Ολοι έκαναν τότε λογιστικές απάτες.
Εξοργίζεται κανείς με το θράσος των Γερμανών και των υπόλοιπων Ευρωπαίων να κατηγορούν την Ελλάδα για παραποίηση των στοιχείων προκειμένου να ενταχθεί στην Ευρωζώνη. Υποκρίνονται ότι ξεχνούν πως, όταν ήρθε η ώρα να δουν ποιος πιάνει τα κριτήρια του Μάαστριχτ για να μπει στο ευρώ, διαπίστωσαν με φρίκη ότι πληρούσαν τα κριτήρια μόνο... δύο χώρες, το Λουξεμβούργο και η Δανία, η οποία μάλιστα δεν ήθελε να ενταχθεί στην Ευρωζώνη! Ούτε η Γερμανία, ούτε η Γαλλία, ούτε κάποια άλλη από τις συνολικά 12 χώρες που αρχικά εντάχθηκαν στο ευρώ είχε πιάσει όλους τους δημοσιονομικούς στόχους και έτσι όλες ανεξαιρέτως οι χώρες αυτές έκαναν λογιστικές απάτες! Η Αθήνα απλώς... αντέγραψε.
Βαθμολόγησέ το!
{[['
']]}
']]}
Εδώ η άποψή σου "μετράει".
Αρκεί να είναι κόσμια. :)