Η αλήθεια είναι πως παραμένουμε σε διακοπές, υπάρχουν όμως φορές που η επικαιρότητα δε μας αφήνει αδιάφορους και μας "καλεί" να γράψουμε, να μοιραστούμε μαζί σας τις σκέψεις μας.
 |
| Ο πρώην Γεωργιανός, που τιμά το εθνόσημο και τη χώρα μας περισσότερο και από βέρος Έλληνας, δηλώνει στον Τύπο της Κυριακής, με αφορμή την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο τζούντο, του ενός από τα δύο ελληνικά: " Ποτέ δεν τα παρατάω. Αν πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Οφείλεις να βρεις το κουράγιο, γιατί έτσι είναι ο αθλητισμός, έτσι είναι ο πρωταθλητισμός. Ήθελα να δώσω απαντήσεις για τα χτυπήματα που δέχεται η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Τόσο η κατάσταση στον αθλητισμό όσο και στη χώρα μας, γενικότερα, δίνουν την ευκαιρία στους επικριτές μας να πατήσουν εκεί που πονάμε. Η Ελλάδα, όμως, δεν είναι μόνο χαβαλές και διασκέδαση. Δουλεύουμε σκληρά και αγαπάμε την προπόνηση. Τους απέδειξα ότι αντέχουμε". |
| Το δεύτερο μετάλλιο, χάλκινο και αυτό, ήρθε από την Αλεξάνδρα Τσιάβου και τη Χριστίνα Γιαζιτζίδου στο διπλό σκιφ, με την τελευταία να μη γνωρίζει αν θα συνεχίσει να ασχολείται με τον αθλητισμό λόγω του βιοποριστικού της προβλήματος: "Δεν ξέρω αν θα παραμείνω στην κωπηλασία. Δεν έχω δουλειά, δεν έχω δουλέψει ποτέ, γιατί ασχολούμαι μόνο με τον αθλητισμό και οι γονείς μου δεν μπορούν να με βοηθήσουν οικονομικά. Τα βγάζω πέρα με τα οδοιπορικά που μου δίνει η ομοσπονδία, τα οποία είναι λίγα, καθώς δεν επιχορηγείται επαρκώς." |
 |
| Η 16χρονη τζουντόκα Σαχερκάνι έγινε η πρώτη γυναίκα από τη Σαουδική Αραβία που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Υπήρξαν προβλήματα που αφορούσαν το πώς θα εμφανιστεί στον αγώνα καθώς η ομοσπονδία του τζούντο δεν επέτρεπε στην αθλήτρια να φορέσει την παραδοσιακή μπούργκα και έτσι αγωνίστηκε με ένα μαύρο πλεκτό σκουφάκι, παρόμοιο με εκείνο που φόρεσε στην τελετή έναρξης. Όταν μάλιστα εμφανίστηκε στο γήπεδο για τον αγώνα στην κατηγορία των 78 κιλών αποθεώθηκε από το κοινό που βρισκόταν στις εξέδρες του "ExCel". Το όνειρο της κράτησε μόλις 1 λεπτό και 20 δευτερόλεπτα καθώς τέθηκε νοκ άουτ με ippon αλλά η εμφάνιση της ήταν ιστορική. |
 |
| Η 17χρονη Χουσάιν Αλ Μάλκι από το Κατάρ στάθηκε στην τρίτη γραμμή της εκκίνησης για τα 100μ. γυναικών φορώντας μια μπορντό μαντίλα και ολόσωμη φόρμα. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που το Κατάρ αποφάσισε να στείλει γυναίκες αθλήτριες, τέσσερις στο σύνολο, και μια από αυτές ήταν η Αλ Μαλκί. Δυστυχώς η συμμετοχή ήταν μόνο για τα 10 από τα 100 μέτρα καθώς υπέστη διάστρεμμα, όμως η συμβολική συμμετοχή της καταχειροκροτήθηκε από 80.000 θεατές. |
 |
| Ο Νοτιοαφρικανός σπρίντερ των 400 μέτρων Όσκαρ Πιστόριους έφτασε ως τα ημιτελικά του αγωνίσματος όντας ο μοναδικός αθλητής με τεχνητά μέλη και απέδειξε πως μπορούν να γίνουν θαύματα χάρη στη δύναμη της θέλησης και της επιμονής. "Νιώθω ευλογημένος που κατάφερα να δημιουργήσω αθλητική ιστορία. Θέλω να ευχαριστήσω όσους με βοήθησαν για να βρίσκομαι εδώ. Είμαι πολύ ευτυχισμένος". |
Η προσπάθεια του μας έκανε υπερήφανους, όταν τον είδαμε να φτάνει 4ος στον τερματισμό της κούρσας των 10χλμ ανοικτής θάλασσας. Και ξέραμε πως θα ήθελε το κάτι παραπάνω. Το κλάμα του Σπύρου Γιαννιώτη ήταν από τις πιο γνήσιες στιγμές των Αγώνων. Όπως είπε και ο ίδιος, αυτός είναι ο αθλητισμός...
by a-kalyptos
Βαθμολόγησέ το!
{[['
']]}
']]}
Εδώ η άποψή σου "μετράει".
Αρκεί να είναι κόσμια. :)