To μικρό ψαροχώρι της Ταϊλάνδης Koh Panyee είναι ένα από τα ωραιότερα «πλωτά» χωριά στον κόσμο, η δομή του οποίου στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε ξύλινους πασσάλους. Πουθενά γη, πουθενά έδαφος! Μόνο νερό...
Έτσι τα παιδιά του χωριού δεν είχαν πουθενά έναν δικό τους χώρο για να παίζουν ποδόσφαιρο όπως κάνουν τα παιδιά της ηλικίας τους σε άλλα μέρη του κόσμου. Γιατί αυτό που οι περισσότεροι γνωρίζουμε ως «αλάνα», εκεί ήταν μια άγνωστη λέξη.
Μια ιδέα πέρασε από το μυαλό των κατοίκων και με τη βοήθεια των παιδιών έγινε σιγά σιγά πράξη: Ένα πλωτό γήπεδο ποδοσφαίρου εξ ολοκλήρου από ξύλα, το οποίο στηρίζεται σε «ξυλοπόδαρα»! Τα παιδιά μάζεψαν ξύλινες σανίδες και με τη βοήθεια των μεγάλων κατασκεύασαν μια πλωτή δομή για να προπονούνται.
Κάθε μέρα, μετά το τέλος του σχολείου, η ομάδα του χωριού έτρεχε στο γήπεδο... Οι συνθήκες ήταν δύσκολες καθώς τα παιδιά έπαιζαν ξυπόλητα πάνω στο ξύλο, που πολλές φορές ήταν γεμάτο νερά από τις συχνές βροχές που επικρατούν στην περιοχή.
Και το σημαντικότερο; Η μπάλα έπεφτε συχνά μέσα στο νερό και οι βουτιές ήταν κάτι συνηθισμένο πια για τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές τού Koh Panyee. Δεν το έβαλαν, όμως, κάτω. Άλλωστε η επίπονη προπόνηση σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες τούς βοήθησε να γίνουν οι καλύτεροι στη νότια Ταϊλάνδη και σύντομα η μία διάκριση διαδεχόταν την άλλη!
Πιο συγκεκριμένα, στο τοπικό ποδοσφαιρικό τουρνουά κερδίζουν διαρκώς το Πρωτάθλημα Νέων από το 2004-2010, κάνοντας υπερήφανους τους 2.000 και πλέον κατοίκους του χωριού τους. Πρόσφατα, μάλιστα, το ιδιόμορφο αυτό γήπεδο απέκτησε... φράχτη αλλά και μία αντιολισθητική επίστρωση με την καταλληλη σήμανση!
«Τα παιδιά έπεφταν συνέχεια στο νερό για να πιάνουν την μπάλα. Αυτό ήταν εξοντωτικό, όπως καταλαβαίνετε. Αλλά και οι θεατές βουτούσαν! Έτσι κατασκευάσαμε έναν μεταλλικό φράχτη ολόγυρα για να τα... ξεκουράσουμε αλλά και για να παρακολουθούμε και εμείς με την ησυχία μας το παιχνίδι!», λέει ένας εκ των κατοίκων.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι πριν από την κατασκευή του ξύλινου «πλωτού» γηπέδου, τα παιδιά στο χωριό έπαιζαν πού και πού ποδόσφαιρο σε μια μικρή λωρίδα άμμου, αλλά αυτό γινόταν μόνο κατά τη διάρκεια της άμπωτης, αλλά και πάλι υπήρχε αρκετό νερό πάνω στην άμμο.
Έτσι η ιδέα ενός γηπέδου πάνω στο νερό όχι μόνο τους προσέφερε ό,τι επιθυμούσαν αλλά τους έκανε και πρωταθλητές για πολλά χρόνια. Και σίγουρα έπεται και συνέχεια... Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε αυτήν την ενδιαφέρουσα διαδρομή των μικρών ποδοσφαιριστών...
Βαθμολόγησέ το!
{[['
']]}
']]}
Εδώ η άποψή σου "μετράει".
Αρκεί να είναι κόσμια. :)