Όσοι ασχολούνται με τα ποτά δεν σταματούν την «ανάγνωση» στην απλή όψη ενός ποτηριού gin tonic. Για αυτούς ανοίγεται ένας κόσμος προς εξερεύνηση, ξεκινώντας από πολύ παλιά, ήδη από τον 18ο-19ο αιώνα, τότε που το σημερινό δημοφιλές ποτό, ήταν ένα ισχυρό φάρμακο κατά της ελονοσίας.
Η ελονοσία τότε δεν θέριζε μόνο τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, αλλά και την Ινδία, που ήταν εκείνη την περίοδο αποικία των Βρετανών. Σε αυτό συνέτεινε και η συνεχής εξάπλωση του στόλου της Αγγλίας στην περιοχή, που θεωρούνταν από τις υπερδυνάμεις της εποχής.
Οι Ινδοί έδιναν στους Άγγλους το διάσημο σήμερα tonic, για να τους προστατεύσουν από τη «μάστιγα» της εποχής. Η κινίνη, το κύριο συστατικό του εν λόγω αναψυκτικού, έμοιαζε να δρα με θαυματουργό τρόπο ενάντια στην ελονοσία. Όμως η έντονα πικρή της γεύση σε αρκετές περιπτώσεις δεν ήταν ανεκτή, οπότε οι Άγγλοι επιστράτευσαν τρόπους για να απαλλαγούν από την έντονη γεύση της κινίνης.
Αναμιγνύοντας gin με tonic, «έσπαγαν» την ανυπόφορη γεύση ενώ ταυτόχρονα, διατηρούσαν τη θεραπευτική δράση της. Το κοκτέιλ τους δεν άργησε να διαδοθεί και να εδραιωθεί και στην Αγγλία. Η συνέχεια είναι μάλλον, γνωστή.
Στη βόρεια Αμερική το συγκεκριμένο αφρώδες τονωτικό, μάλλον δεν ήταν και τόσο διαδεδομένο. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε να αποκτά σταδιακά φήμη και να εξαπλώνεται. Αυτό εξηγείται από το ότι, συνήθιζαν οι ντόπιοι να γλυκαίνουν τη γεύση της κινίνης με την προσθήκη ζάχαρης ή με σιρόπια φρουκτόζης κ.α.
Ευτυχώς πλέον, οι περισσότεροι bartenders ανακαλύπτουν εκ νέου, το tonic και πειραματίζονται αναζητώντας νέους τρόπους παρασκευής του. Κάπως έτσι, οι ειδικοί επί των ποτών στην Ισπανία, προτείνουν έναν αλλιώτικο τρόπο σερβιρίσματος του αγαπημένου ποτού. Η δική τους παραλλαγή συνίσταται στην ενίσχυση των βοτάνων που ήδη υπάρχουν, μέσα στο ποτό. Πώς το πετυχαίνουν αυτό; Με την προσθήκη νέων καρυκευμάτων, όπως είναι το κάρδαμο ή η κανέλλα και τον εμπλουτισμό της γεύσης με επιπλέον βότανα.
Το ποτό σερβίρεται σε ένα μεγάλο ποτήρι (ενδεχομένως και ποτήρι του κρασιού), με μπόλικο πάγο. Σύμφωνα με τους Ισπανούς είναι ένας καλός τρόπος να απελευθερωθεί πλήρως η γεύση του ποτού, όταν όλα τα συστατικά αυτά μπερδεύονται «γλυκά» μεταξύ τους.
Αν θέλετε να πιείτε το tonic, αλλά δεν σας αρέσει για κάποιο λόγο το gin, είστε ελεύθεροι να προσθέσετε εσείς ό,τι άλλο ποτό σας αρέσει, όπως το αρωματικό pisco ή η κλασική τεκίλα. Μην αφήσετε πάντως, να πάει χαμένο αυτό το αναψυκτικό με την ευχάριστα πικρή γεύση.
To τέλειo gin & tonic
60 ml gin
30 ml tonic
Λίγη σόδα
1 σφηνάκι χυμό λεμονιού
Μερικές φέτες λεμόνι
Σε ένα μεγάλο ποτήρι με πάγο, προσθέτουμε το gin και το tonic και ανακατεύουμε καλά. Βάζουμε τη σόδα και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Για το τέλος, αφήνουμε το χυμό λεμονιού και στο τέλος γαρνίρουμε με τις φέτες του λεμονιού τις οποίες πετάμε μέσα στο ποτήρι. Για πιο ενισχυμένη και ξινή «εκδοχή», προσθέστε 4 σφηνάκια με χυμό λεμονιού.
Βαθμολόγησέ το!
{[['
']]}
']]}
Εδώ η άποψή σου "μετράει".
Αρκεί να είναι κόσμια. :)