Αν και αποσύρθηκε πριν 10 χρόνια, συνεχίζει να είναι μια από τις πιο ζωντανές εικόνες της σύγχρονης αεροπλοΐας. Κατέχει πολλά ρεκόρ, ένα όμως θα μείνει για πάντα ακατάρριπτο: Πρόκειται για το πρώτο επιβατικό αεροσκάφος στην ιστορία που έσπασε το φράγμα του ήχου και ταξίδεψε στα όρια ύψους και ταχύτητας, εκμηδενίζοντας τις υπερατλαντικές αποστάσεις. Ο λόγος για το Concorde, το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό σχεδιαστικό επίτευγμα του 20ου αιώνα.
Mε την ευκαιρία της συμπλήρωσης 44 χρόνων από την παρθενική πτήση του Concorde, σας παρουσιάζoυμε 24 πράγματα που θα θέλατε να μάθετε για τη «βολίδα» των αιθέρων.
1. Το μήκος του Concorde ήταν 61.66 μέτρα, ενώ το άνοιγμα των φτερών του έφτανε τα 25.6 μέτρα και ήταν πολύ μικρότερο από τα υπόλοιπα κανονικά αεροσκάφη (ισούτο με 3 λεωφορεία του Λονδίνου, σε αντίθεση με το Boeing 747 που ισούται με 8 τέτοια λεωφορεία). Το συνολικό εμβαδόν των φτερών κάλυπτε έκταση 358.25 τετραγωνικών μέτρων και πάνω τους μπορούσαν να παρκάρουν 15 αυτοκίνητα. Το βάρος ενός Concorde κυμαινόταν μεταξύ 166 και 186 τόνων.
Το πρωτότυπο Concorde εκτίθεται σε δημόσια θέα, 1969
2. Η καμπίνα των επιβατών είχε μήκος 39.32 μέτρα, πλάτος 2.63 μέτρα και ύψος 1.96 μέτρα. Το συνολικό πλάτος του αεροσκάφους ήταν 2.88 μέτρα και είχε μέγιστο ύψος 3.32 μέτρα – εκτός της ουράς, η οποία έφτανε τα 11.3 μέτρα. Το Concorde μπορούσε να μεταφέρει 100 επιβάτες – 40 στην πρώτη θέση και 60 στην τουριστική. Το προσωπικό του αεροσκάφους από την πρώτη μέχρι και την τελευταία πτήση ήταν πάντοτε 9 άτομα: 3 στο πιλοτήριο (κυβερνήτης, συγκυβερνήτης και μηχανικός πτήσης) και 6 αεροσυνοδοί ή φροντιστές.
Η καμπίνα του Concorde.
3. Το Concorde απογειωνόταν με ταχύτητα 400 χλμ/ω και προσγειωνόταν με ταχύτητα 300 χλμ/ω. Μέχρι να φτάσει την ταχύτητα απογείωσης στον αεροδιάδρομο, κατανάλωνε ένα τόνο καυσίμων. Ταξίδευε με ταχύτητα 2.160 χλμ/ω (Mach 2, με υπερδιπλάσια ταχύτητα από αυτή του ήχου) στα 60.000 πόδια (18.000 μέτρα), ταχύτερα και ψηλότερα δηλαδή από οποιοδήποτε άλλο αεροσκάφος στον κόσμο. Ήταν τέτοιο το ύψος, ώστε οι επιβάτες μπορούσαν να δουν την καμπύλη της Γης. Μόνο οι αστροναύτες πετούσαν σε μεγαλύτερο υψόμετρο από το Concorde – εξαιρώντας φυσικά κάποια πολεμικά αεροπλάνα.
Το Concorde απογειώνεται.
4. Ένα συνηθισμένο ταξίδι του Concorde από το Λονδίνο στη Νέα Υόρκη διαρκούσε 3 ώρες και 20 λεπτά, τη στιγμή που το Boeing 747 χρειάζεται πάνω από 7 ώρες για την ίδια απόσταση και τα υπόλοιπα επιβατικά αεροσκάφη περίπου 8 ώρες. Ταξιδεύοντας προς τα Δυτικά, η χρονική διαφορά των πέντε ωρών σημαίνει ότι το Concorde έφτανε στον προορισμό του «πριν καν φύγει». Ταξίδευε δηλαδή γρηγορότερα από τον ήλιο. Γι’ αυτό και σε βραδινές πτήσεις, το Concorde αναχωρούσε νύχτα, προλάβαινε τη δύση του ήλιου και προσγειωνόταν στον προορισμό του μέρα. Η British Airways το διαφήμιζε με το σλόγκαν «Arrive before you leave».
«Arrive before you leave»!
5. Το Concorde κατέχει το ρεκόρ για το γρηγορότερο πέρασμα του Ατλαντικού από τις 7 Φεβρουαρίου του 1996 με χρόνο 2 ώρες, 52 λεπτά και 59 δευτερόλεπτα σε πτήση από το «JFK» της Νέας Υόρκης στο «Heathrow» του Λονδίνου. Τον Νοέμβριο του 1986 ένα Concorde της British Airways έκανε το γύρο του κόσμου, καλύπτοντας 28.238 μίλια σε 29 ώρες και 59 λεπτά. Η πτητική ικανότητα του αεροσκάφους έφτανε τα 7.250 χιλιόμετρα.
Το Concorde τη στιγμή που σπάει το φράγμα του ήχου.
6. Το Concorde διαστελλόταν περίπου 20 εκατοστά κατά τη διάρκεια της πτήσης, λόγω της υπερθέρμανσης που προκαλείτο στο εξωτερικό του περίβλημα από την υπερηχητική ταχύτητα. Γι’ αυτό, η βαφή που χρησιμοποιούσαν, ήταν ένα ειδικά επεξεργασμένο λευκό χρώμα, που είχε την ικανότητα να προσαρμόζεται στη διαστολή των μετάλλων. Η δομή και η επικάλυψη της ατράκτου ήταν από κλασικά κράματα αλουμινίου υψηλής μηχανικής λεπτοκατασκευής.
Διαφήμιση της BOAC στο περιοδικό «Time», 22-12-1967.
7. Το σήμα κατατεθέν του Concorde, το εμπρόσθιο ρύγχος της ατράκτου, ήταν το σημείο που δεχόταν την περισσότερη θερμότητα στη διάρκεια της πτήσης και η θερμοκρασία του έφτανε τους 127 βαθμούς Κελσίου. Η «μύτη» διέθετε ένα μηχανισμό, ο οποίος την μετακινούσε προς τα κάτω κατά 17 μοίρες στη φάση της προσγείωσης. Αυτό συνέβαινε, ώστε οι πιλότοι να έχουν καλύτερη ορατότητα του διαδρόμου κατά τη διάρκεια της προσγείωσης.
Βαμμένο με τα χρώματα της Pepsi, Γαλλία – Μουντιάλ 1996. Η "μύτη" είναι χαμηλωμένη, σημάδι ότι προσγειώνεται.
8. Το Concorde ήταν εξοπλισμένο με 4 αεριοπροωθητήρες (turbojets), ειδικά σχεδιασμένους από τις Rolls-Royce / Snecma Olympus 593, που ο καθένας τους ανέπτυσσε ώθηση 14.500 χιλιογράμμων. Πρόκειται για τους ισχυρότερους κινητήρες στην ιστορία της πολιτικής αεροπορίας. Λειτουργούσαν με την τεχνολογία της «αναθέρμανσης», προσθέτοντας καύσιμα στο τελευταίο στάδιο της μηχανής, έτσι ώστε να παραχθεί η έξτρα ισχύς που απαιτείτο τόσο για την απογείωση, όσο και τη μετάβαση στην υπερηχητική πτήση.
Ο Rolls-Royce / Snecma Olympus 593, ο ισχυρότερος κινητήρας στην ιστορία της πολιτικής αεροπορίας.
9. Ένα Concorde διέθετε δυνατότητα αποθήκευσης 119.500 λίτρων καυσίμου και κατανάλωνε 25.629 λίτρα κάθε ώρα πτήσης. Σε κάθε του πτήση περνούσε από δυο «κύκλους» θέρμανσης και ψύξης. Πρώτα «κρύωνε» όταν ανέβαινε μετά την απογείωση και μετά θερμαινόταν όταν περνούσε στην υπερηχητική πτήση. Ο αντίστροφος «κύκλος» συνέβαινε όταν κατέβαινε πριν την προσγείωση και όταν τροχοδρομούσε μετά από αυτήν. Μόλις προσγειωνόταν, έσβηναν οι δυο από τους 4 κινητήρες για εξοικονόμηση καυσίμων.
Η μπροστά μεριά των turbojet.
10. Τα φρένα του Concorde ήταν βασισμένα στην τεχνολογία ανθρακονημάτων και μπορούσαν να ακινητοποιήσουν το αεροσκάφος από μια ταχύτητα 305 χιλιομέτρων, μέσα σε ένα μίλι (1600 μέτρα). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα θερμοκρασίες που κυμαίνονταν από 300 έως 500βαθμούς C και χρειάζονταν ώρες ολόκληρες μέχρι τα φρένα να κρυώσουν πάλι.
Η πίσω μεριά των turbojet.
11. Το Concorde διέθετε δυο σταθερά πτερύγια σε σχήμα Δ (OG Delta wing), τα οποία είχαν σχεδιαστεί αρχικά για το βομβαρδιστικό «Avro Vulcan». Τα φτερά – τελείως διαφορετικά από οποιοδήποτε άλλο επιβατικό αεροσκάφος – πρόσφεραν έναν πολύ περισσότερο «επιθετικό» τρόπο πτήσης, γνωστό ως «Vortex Lift», αφού επέτρεπαν τον σχηματισμό στροβίλων χαμηλής πίεσης πάνω σε ολόκληρη την πάνω επιφάνεια των πτερύγιων, διατηρώντας την ανύψωση. Σε ημέρες με υψηλή υγρασία, το Concorde κατά την απογείωσή του έμοιαζε να εξαφανίζεται μέσα σε ομίχλη.
Το cockpit του Concorde.
12. Το 2006, το BBC και το «British Design Museum» διοργάνωσαν μια ψηφοφορία με θέμα «την απόλυτη βρετανική σχεδιαστική αναζήτηση του 20ου αιώνα». Νικητής με 212.000 ψήφους αναδείχθηκε το Concorde, ξεπερνώντας σχεδιαστικά σύμβολα όπως το Mini, η μίνι φούστα, η Jaguar, ο χάρτης του Μετρό του Λονδίνου (Tube Map), το εξώφυλλο του LP των Beatles «Sgt. Peppers lonely hearts Club band» και το βομβαρδιστικό του Β’ παγκοσμίου, Supermarine Spitfire.
Η πρώτη επιβατική υπερηχητική πτήση Λονδίνο – Μπαχρέιν 1976.
Μείνετε συντονισμένοι, αύριο ακολουθεί η συνέχεια...
Βαθμολόγησέ το!
{[['
']]}
']]}
Εδώ η άποψή σου "μετράει".
Αρκεί να είναι κόσμια. :)