Ο δικός μας Μητσάρας

Πρώτη φορά τον είδα στη Ν. Σμύρνη όταν ακόμα ήμουν μαθητής δημοτικoύ, να τα χώνει φωναχτά στο κατεστημένο, περπατώντας μόνος ανάμεσα στον κόσμο και σταματώντας που κ που να κοιτάξει δεξιά και αριστερά. "Γεια σου Μητσάρα" άκουσα τη φωνή του πατέρα μου που με συνόδευε στη βόλτα και αυτό ήταν: "Ποιος είναι αυτός ρε μπαμπά και γιατί φωνάζει; Και που τον ξέρεις;". 

Τα χρόνια περνούσαν και ο Μητσάρας παρέμενε ζωντανός στη μνήμη μου μέσα από τις τηλεοπτικές κάμερες. Θυμάμαι πάντα τις παρέες μου να τον μνημονεύουν στις δηλώσεις που ακολουθούσαν το τέλος των ποδοσφαιρικών αγώνων της αείμνηστης Ά εθνικής, όταν πάντα βρισκόταν στο φόντο. Με λίγα λόγια δηλώσεις ποδοσφαιριστή στην κάμερα χωρίς Μητσάρα από πίσω δεν γινόταν να υπάρξουν. Μάλιστα, παλαιότερα είχε αναπτυχθεί ένας αστικός μύθος που έλεγε πως "3 ματς σε Καλλιθέα, Καισαριανή και Ν. Σμύρνη να γίνονται ταυτόχρονα, ο Μητσάρας είναι στην κάμερα των δηλώσεων και στα 3 γήπεδα!".

Τέλος πάντων, το σχολείο τελείωσε, όπως και το πανεπιστήμιο αλλά η τρέλα μου για το γήπεδο και το ποδόσφαιρο παρέμεινε και ο Μητσάρας στέκει πάντα εκεί, με τα μίνι-πλακάτ του να περνάνε επίκαιρα και εύστοχα μηνύματα. Ποτέ δε με ένοιαξε αν τα γράφει αυτός ή του τα γράφουν άλλοι, παρά μόνο που πάντα είναι μια ευχάριστη νότα στη καθημερινή μιζέρια. 

Γι' αυτό όταν περνάω δίπλά του, κοντοστέκομαι για λίγο και του μιλάω. "Γεια σου Μητσάρα". Ακριβώς όπως ο πατέρας μου.

Παλιά μου χαμένη φωτό, τραβηγμένη στο Ελ Πάσο, ευτυχώς την είχα δώσει σε ένα φίλο blogger....

by a-kalyptos

ιστορίες α-ντρών , a-kalyptos , exclusive ,

Βαθμολόγησέ το!

{[['']]}